Τον Αύγουστο η πανσέληνος είναι κάπως

Σήμερα με κοιτάει επίμονα στα μάτια σαν κάτι να θέλει να μου πει, αναρωτιέμαι αν θα αφήσω το ρημάδι το πληκτρολόγιο να της δώσω μια ευκαιρία. Μπορεί να είναι ένα πολύ σημαντικό μυστικό για τον κόσμο, για κάτι που έγινε πριν από πολλά χρόνια και κανείς δεν γνωρίζει, η για κάτι που θα συμβεί αύριο, κάτι μαγικό σίγουρα. γιατί δεν θέλω να μου λένε παραμύθια με μαγικά; μα τι στο καλό; ... ίσως φοβάμαι μην με απογοητεύσουν και δεν με ταξιδέψουν όπως εκείνα της γιαγιάς... της γιαγιάς, ω τι λέξη, ω τι αίσθηση ... Αύγουστος, στρόγγυλα φεγγάρια όλο γλύκα και αμαρτία, παραμύθια και γιαγιάδες, από μαγικά μια χαρά !! οι γαμημένες οι βόμβες να μην υπήρχαν, η καρδιά μου θα πετούσε πιο ψηλά και από τη σελήνη σήμερα το βράδυ !!